De komende week heb ik een paar dagen vakantie. Eigenlijk afgelopen vrijdag al maar door het ingelaste tripje naar Stavanger ben ik toch gaan werken zodat ik met iets minder achterstand m'n laptop aan het eind van de dag dichtklapte.
Het grootste deel vandaag is opgegaan met werken in de tuin. Het gazon voor moest gemaaid worden en omdat het al twee weken niet meer was gedaan lukte het niet op een accu. Het opladen duurt dan weer minimaal anderhalf uur voordat ik verder kan. Gelukkig groeit er her en der voldoende onkruid om me bezig te houden. Voor ik het wist was het vijf uur. Tijd om te beginnen met de voorbereidingen voor het avondeten.
Na het eten en de afwas ben ik verder gaan lezen in De maniac van Benjamín Labatut. Hoewel ik geen aanleg heb voor de exacte wetenschappen (wiskunde, natuurkunde, en dergelijke) lees ik er graag over. In deze roman staat de wetenschapper John von Neumann centraal. Geboren in Hongarije (28 december 1903) als Margittai Neumann János von Neumann werd hij al op zeer jonge leeftijd beschouwd als een wonderkind. Hij excelleerde op het gebied van wiskunde.
De hoofdstukken die ik tot nu toe gelezen heb zijn geschreven vanuit het oogpunt van personen die nauw hebben samengewerkt met Von Neumann of familie van hem zijn. Er ontstaat een beeld van een geniaal persoon die continu 'aan' stond en op elk probleem binnen de kortst mogelijke tijd met een oplossing kwam of in ieder geval de kern van het probleem inzichtelijk wist te maken. Wat echter ook duidelijk wordt is dat er een gevaarlijke kant in zijn ongeëvenaarde intelligentie schuilt.
Omdat ik de geschiedenis van John van Neumann niet ken, heb ik daarom bewust niet al te veel achtergrondinformatie opgezocht. Ik wil me laten verrassen door het verhaal.
Vanochtend vroeg opgestaan om de poort open te doen voor de twee werklui die we ingehuurd hebben voor wat klussen achter in de tuin. Ze konden vandaag niet lang blijven en begonnen met het leggen van een vloertje voor de uitbreiding van het houthok. We willen de buitenren van de kippen doortrekken naar dit houthok en er ook een klein binnenvertrek in maken. Maar daarvoor moet het houthok dus wat langer worden zodat we het hout dat we daar opslaan verschoven kan worden.
Rond elf uur waren ze klaar en besloot ik om even naar het dorp te gaan. Ik had nog een boekenbon liggen die ik gekregen had voor vaderdag en wilde die gaan verzilveren. Omdat ik in het verleden zo'n bon wel eens tijdelijk aan de kant heb gelegd en er daarna nooit meer aan gedacht heb totdat het moment dat de bon verlopen was. Dat wil ik dus voorkomen.
In de plaatselijke boekhandel was ik snel klaar. Met de boekenbon kon ik drie boeken aanschaffen:
en verder kocht ik er nog een boek bij dat ik al een paar keer op social media voorbij had zien komen en er nu toch wel erg nieuwsgierig naar was geworden:
Bij het afrekenen werd me gevraagd of ik misschien zin had om zo nu en dan een recensie te schrijven voor de nieuwsbrief die ze maandelijks uitsturen. Natuurlijk heb ik ja gezegd terwijl ik weet dat ik er eigenlijk geen tijd voor heb. Ook lees ik nog maar zelden een boek dat recent is uitgekomen en dat is toch wel een voorwaarde. Afijn, ik hoef alleen maar aan te geven op het moment dat ik over een boek zou willen schrijven of het iets is voor hun nieuwsbrief, anders gaat het over. Ik voel me in ieder geval vereerd dat ze het gevraagd hebben.
De rest van de dag is opgegaan aan de normale zaterdagroutine van boodschappen en klusjes in en rond huis. Nu dat de diepvries het weer doet hebben we gister een hoop etenswaren ingekocht en opgeslagen. Ook wat kant en klare maaltijden voor het geval dat. Zoals deze avond.
Later op de avond met een oog naar het voetbal gekeken en met het andere gelezen in De maniac terwijl er nog zo veel andere boeken liggen waar ik in begonnen ben. Misschien dat het me komende week lukt om er enkele uit te lezen want er staan een paar vrije dagen op het programma. Hoewel we niet zoveel bewoning in de buurt hebben kregen we toch mee wanneer Nederland gescoord had (2x) en dat ze de wedstrijd winnend af wisten te sluiten. Daarna was het al weer snel rustig in de wijde omgeving.
Het verblijf in Stavanger zit er weer op. Normaal gesproken zou ik gisteravond naar huis zijn gevlogen maar omdat ik waarschijnlijk nogal laat was met het boeken van deze trip was de prijs voor de terugreis op woensdagavond te belachelijk voor woorden. Vandaar een extra nachtje in het hotel en nu een vlucht om 10:15 uur. Dat werd uiteindelijk een half uur later vanwege het slechte weer. Vermoed ik.
Eenmaal boven de wolken was het weer een stuk beter.
Rond half twee was ik op kantoor, maar nu in Ede. Net op tijd voor het maandelijkse teamoverleg waar ik zo kon aanschuiven met een verse kop koffie. De rest van de dag bleef het een opeenvolging van calls voordat ik om zes uur in de file kon aansluiten. Mijn voornemen om naar Helmond te gaan liet ik varen omdat ik toch te laat zou arriveren om nog even met mijn moeder te kletsen. Die wordt normaal gesproken niet al te lang na de avondmaaltijd naar haar kamer gebracht om te gaan rusten.
Zelf lag ik er na een lange dag ook niet al te laat in. Jammer dat ik morgen ook nog moet gaan werken in plaats van vrij te zijn voor ruim een week vakantie.
Vorig jaar las ik het monumentale boek Anna Karenina geschreven door Leo Tolstoj. Voordat ik aan het boek begon dacht ik dat het verhaal zich voornamelijk zou concentreren op de tragische geschiedenis van Anna Karenina, maar dat bleek niet het geval te zijn. Meerdere personen krijgen flink wat aandacht en hun belevenissen zijn minstens zo lezenswaardig als dat van Anna.
Toen ik het boek bijna uit had was ik van plan om een verfilming die ik op netflix gevonden had te gaan kijken. Helaas was deze alweer verdwenen tegen de tijd dat ik ermee wilde beginnen. Niet getreurd dacht ik want youtube had ook voldoende titels in voorraad. Dat waren echter vaak ofwel slechts fragmenten, versies in talen die ik niet kan verstaan of opnames van slechte kwaliteit. Ik gaf het al snel op om iets fatsoenlijks te vinden en ging over tot de orde van de dag.
Totdat ik vandaag bij toeval een artikel zag op de site van Open Culture: Watch an 8-Part Film Adaptation of Tolstoy’s Anna Karenina Free Online. Het betreft hier een Russische versie uit 2017 door Karen Shakhnazarov met Engelstalige ondertiteling. De volledige titel is Anna Karenina. Vronsky's Story en in het artikel wordt aangegeven dat het een vrije adaptie is van het boek met bijvoorbeeld meer aandacht voor de oorlog tussen Rusland en Japan. Ik heb even gekeken en de kwaliteit is voortreffelijk. Binnenkort heb ik zomervakantie en dan ga ik er eens goed voor zitten.
In het artikel worden ook verwijzingen gemaakt naar andere films geproduceerd onder beheer van Mosfilms, dus wie weet zit er nog meer moois tussen.